Golden retriever: alles over het hondenras

De golden retriever is een van de meest populaire hondenrassen. De vriendelijke, tolerante houding van het ras maakt ze tot geweldige huisdieren, en hun intelligentie maakt ze zeer capabele werkhonden.

Golden retrievers blinken uit in het apporteren van wild voor jagers, het opsporen van smokkelwaar en als therapie- en hulphonden. Ze zijn ook natuurlijke atleten en doen het goed in hondensporten zoals behendigheid en competitieve gehoorzaamheid.

Lengte, gewicht en verwachte levensduur van de golden retriever

Hoogte: 52 tot 61 cm ter hoogte van de schouder
Gewicht: 25 tot 37 kg
Levensduur: 10 tot 12 jaar

Uiteraard kunnen bepaalde goldens afwijken van bovenstaande cijfers, maar over het algemeen vallen ze wel allemaal tussen de aangegeven cijfers. Zoals bij zo goed als alle rassen zijn de teefjes doorgaans iets kleiner en lichter dan de mannetjes.

Algemene indruk van de golden retriever

De Golden retriever is vrij gemakkelijk te trainen en kan zich in bijna elk huis of gezin thuis voelen. Ze zijn geweldig met kinderen en erg beschermend voor hun mensen. Als je een loyale, liefdevolle en slimme metgezel wilt, dan is de golden retriever wellicht voor jou.

De golden retriever is een levendige en speelse hond. De golden wordt langzaam volwassen en behoudt de dwaze, speelse persoonlijkheid van een puppy tot drie tot vier jaar oud, wat zowel heerlijk als vervelend kan zijn. Velen behouden hun puppyachtige eigenschappen tot op hoge leeftijd.

Oorspronkelijk gefokt voor het fysiek veeleisende werk van het ophalen van eenden en ander gevogelte voor jagers, heeft de Golden dagelijkse oefening nodig: een wandeling of joggen, vrije tijd in de tuin, een run op het strand of even zwemmen (Goldens houden van water), of een potje apporteren. En net als andere intelligente rassen die zijn gefokt om te werken, moeten ze een taak hebben, zoals het ophalen van de krant, familieleden wakker maken of meedoen aan hondensporten. Een vermoeide golden is een golden die zich goed gedraagt en makkelijk te trainen is.

Naast het geven van fysieke en mentale oefening aan uw golden retriever, moet u ook bereid zijn om hem bij uw gezinsactiviteiten te betrekken. De golden retriever is een gezinshond en hij wil bij zijn ‘roedel’ zijn. Overweeg zeker en vast niet om een golden aan te schaffen, tenzij u bereid bent hem elke dag bij u in huis te hebben, recht onder uw voeten.

Er is nog een ander potentieel nadeel aan het ras: hij is absoluut geen waakhond. Hij blaft misschien als er vreemden langskomen, maar reken er niet op. Hoogstwaarschijnlijk zal hij gewoon met zijn staart kwispelen en die karakteristieke glimlach etaleren.

Uitgelichte weetjes

Golden retrievers verharen overvloedig, vooral in de lente en herfst. Dagelijks borstelen haalt een deel van het losse haar uit de vacht, zodat het niet op je kleding en in je hele huis blijft zitten. Maar als je met een Golden leeft, zul je moeten wennen aan hondenhaar. Zie ons artikel voor tips over hoe je omgaat met het verharen.

Golden retrievers zijn familiehonden; ze moeten binnenshuis leven met hun menselijke ‘roedel’ en mogen geen uren alleen in de achtertuin doorbrengen.
Golden retrievers zijn actieve honden die dagelijks 40-60 minuten hard moeten bewegen. Ze gedijen goed bij gehoorzaamheidstraining, behendigheidslessen en andere hondenactiviteiten, die een geweldige manier zijn om uw hond fysieke en mentale oefening te geven.

Hoewel ze zachtaardig en betrouwbaar zijn voor kinderen, zijn golden retrievers onstuimige, grote honden die per ongeluk een klein kind kunnen omstoten.

Goldens houden van eten en zullen snel te zwaar worden als ze te veel eten. Beperk traktaties, meet de dagelijkse brokjes van uw hond en geef voer op vaste momenten in plaats van het voedsel altijd uit te laten staan (wat wellicht toch moeilijk zal zijn omdat hij alles opeet).

Omdat de Golden Retriever zo populair is, zijn er veel mensen die Goldens fokken die meer belang hechten aan het verdienen van geld aan de vraag naar puppy’s dan aan het fokken van gelukkige, gezonde honden. Om een gezonde hond te krijgen, koop nooit een puppy van een onverantwoordelijke fokker of een broodfokker. Zoek naar een gerenommeerde fokker die haar fokhonden test om er zeker van te zijn dat ze vrij zijn van genetische ziekten. Zie onderaan ons artikel voor meer tips.

De geschiedenis van de Golden retreiver

Jarenlang werd een legende verspreid dat golden retrievers afstamden van Russische herdershonden die van een circus afgekocht waren. Het ras is echter afkomstig uit Schotland, op het hooglandlandgoed van Sir Dudley Majoribanks, later bekend als Lord Tweedmouth.

Tweedmouth fokte, zoals veel adel van zijn tijd, allerlei soorten dieren en probeerde verschillende rassen te perfectioneren. Tweedmouth was een fervent jager op watervogels De fokgegevens van Tweedmouth van 1835 tot 1890 laten dan ook zien waar hij naar streefde met de Golden: een getalenteerde retriever met een uitstekende neus die tegelijk meer aandacht zou hebben voor zijn baasje dan de setters en spaniels die toen populair waren om de retriever-rol te vervullen. Hij wilde ook dat de hond loyaal en aangenaam was in huis.

Tweedmouth nam Nous mee naar Schotland en fokte hem in 1868 en 1871 met Belle, een Tweed Water Spaniel. Tweed Water Spaniels (ondertussen uitgestorven) stonden bekend als enthousiaste retrievers in het jachtgebied, en uitzonderlijk kalm en loyaal in huis – kenmerken die je zult vinden in de huidige golden retrievers.

De nakomelingen van Nous en Belle zijn gefokt met Wavy- en Flatcoated retrievers, een andere Tweed Water Spaniel en een rode setter. Tweedmouth hield voornamelijk de gele puppy’s om zijn fokprogramma voort te zetten, en gaf anderen weg aan vrienden en familieleden.

Niet verrassend, het ras van Tweedmouth trok de aandacht vanwege hun vaardigheden op het gebied van de jacht. Een van de meest bekende was Don of Gerwyn, een levergecoate afstammeling van een van Tweedmouth’s honden, die in 1904 de International Gundog League-proef won.

De Kennel Club in Engeland erkende de Golden Retriever officieel in 1911 als een apart ras. In die tijd werden ze geclassificeerd als “retriever – geel of golden”. In 1920 werd de rasnaam officieel veranderd in golden retriever.

De Amerikaanse kennel club erkende het ras in 1932. Tegenwoordig is de golden retriever het op één na populairste ras in de VS, het moet de kroon laten aan de labrador retriever.

Het karakter van de Golden retriever

De golden retriever heeft een lief en rustig karakter. De golden is gefokt om met mensen te werken en staat altijd te popelen om zijn eigenaar te plezieren. Hoewel hij vastbesloten is met een goed karakter, moet de golden, net als alle honden, goed opgevoed en goed opgeleid zijn om het beste uit je hond naar boven te brengen.

Zoals elke hond heeft de Golden vroege socialisatie nodig – blootstelling aan veel verschillende mensen, bezienswaardigheden, geluiden en ervaringen – als ze jong zijn. Socialisatie helpt ervoor te zorgen dat uw golden puppy opgroeit tot een goed afgeronde hond.

Gezondheid

Goldens zijn over het algemeen gezond, maar zoals alle rassen zijn ze vatbaar voor bepaalde gezondheidsproblemen. Niet alle Goldens zullen een of al deze ziekten krijgen, maar het is belangrijk om je hiervan bewust te zijn wanneer je dit ras overweegt.

Als u een puppy koopt, zoek dan een goede fokker die u de gezondheidsverklaringen voor de beide ouders van uw puppy laat zien. Gezondheidsverklaringen bewijzen dat een hond is getest op en vrijgesproken van een bepaalde aandoening.

Bij de goldens kun je een attest verwachten voor heupdysplasie, elleboogdysplasie, hypothyreoïdie en de ziekte van von Willebrand.

Heupdysplasie: Heupdyplasie is een erfelijke aandoening waarbij het dijbeen niet goed in het heupgewricht past. Sommige honden vertonen pijn en kreupelheid aan een of beide achterpoten, maar het is mogelijk dat u geen tekenen van ongemak opmerkt bij een hond met heupdysplasie. Naarmate de hond ouder wordt, kan artritis ontstaan. Met honden met heupdysplasie mag niet worden gefokt. Als je een puppy koopt, vraag dan de fokker om bewijs dat de ouders zijn getest op heupdysplasie en geen problemen hebben.

Elleboogdysplasie: dit is een erfelijke aandoening die veel voorkomt bij honden van grote rassen. Er wordt gedacht dat het wordt veroorzaakt door verschillende groeisnelheden van de drie botten waaruit de elleboog van de hond bestaat, waardoor gewrichtslaxiteit ontstaat. Dit kan leiden tot pijnlijke kreupelheid. Uw dierenarts kan een operatie aanbevelen om het probleem te verhelpen of medicatie om de pijn onder controle te houden.

Staar: Net als bij mensen, wordt cataract bij honden gekenmerkt door troebele vlekken op de ooglens die in de loop van de tijd kunnen groeien. Ze kunnen zich op elke leeftijd ontwikkelen en hebben vaak geen invloed op het gezichtsvermogen, hoewel sommige gevallen ernstig gezichtsverlies veroorzaken. Fokhonden moeten worden onderzocht door een door de raad gecertificeerde veterinaire oogarts om te worden gecertificeerd als vrij van erfelijke oogziekte voordat ze worden gefokt. Staar kan meestal operatief worden verwijderd met goede resultaten.

Progressieve retinale atrofie (PRA): PRA is een familie van oogziekten waarbij het netvlies geleidelijk verslechtert. Vroeg in de ziekte worden honden nachtblind. Naarmate de ziekte vordert, verliezen ze ook hun zicht overdag. Veel honden passen zich heel goed aan beperkt of volledig gezichtsverlies aan, zolang hun omgeving hetzelfde blijft.

Subvalvulaire aortastenose: dit hartprobleem wordt veroorzaakt door een nauwe verbinding tussen de linker hartkamer (uitstroom) en de aorta. Het kan flauwvallen en zelfs een plotselinge dood veroorzaken. Uw dierenarts kan het detecteren en de juiste behandeling voorschrijven.

Osteochondrosis Dissecans (OCD): Deze orthopedische aandoening, veroorzaakt door onjuiste groei van kraakbeen in de gewrichten, komt meestal voor in de ellebogen, maar is ook waargenomen in de schouders. Het veroorzaakt een pijnlijke verstijving van het gewricht, tot het punt dat de hond zijn elleboog niet kan buigen. Het kan al bij honden worden gedetecteerd vanaf de leeftijd van vier tot negen maanden. Overvoeding van puppyvoeding met “groeiformule” of eiwitrijk voedsel kan bijdragen aan de ontwikkeling ervan.

Allergieën: Golden Retrievers kunnen allergisch zijn voor verschillende stoffen, variërend van voedsel tot stuifmeel. Als uw Golden aan zijn poten likt of veel over zijn gezicht wrijft, laat hem dan controleren door uw dierenarts.
Ziekte van Von Willebrand: dit is een erfelijke bloedziekte die het vermogen van het bloed om te stollen verstoort. Het belangrijkste symptoom is overmatig bloeden na een blessure of operatie. Andere symptomen zijn neus bloedingen, bloedend tandvlees of bloedingen in de maag of darmen. Er is geen remedie en een bloedtransfusie uit het bloed van normale honden is momenteel de enige behandeling. Er wordt onderzoek gedaan naar nieuwe behandelingen, waaronder medicatie. De meeste honden met de ziekte van von Willebrand kunnen een normaal leven leiden. Een dierenarts kan uw hond testen op de aandoening. Honden met deze aandoening mogen niet worden gefokt.

Maagdilatatie-Volvulus: Gewoonlijk een maagkanteling genoemd, dit is een levensbedreigende aandoening die grote honden met een diepe bovenlijf zoals golden retrievers treft, vooral als ze één grote maaltijd per dag krijgen, snel eten of grote hoeveelheden water drinken of intensief sporten na het eten. Een maagkanteling treedt op wanneer de maag wordt opgezwollen met gas of lucht en vervolgens draait. De hond kan niet boeren of braken om de overtollige lucht in zijn maag kwijt te raken en de bloedtoevoer naar het hart wordt belemmerd. De bloeddruk daalt en de hond raakt in shock. Zonder onmiddellijke medische hulp kan de hond sterven.

Denk aan een potentiële maagkanteling als uw hond een opgezwollen buik heeft, overmatig kwijlt en kokhalst zonder over te geven. Hij kan ook rusteloos, depressief, lusteloos en zwak zijn met een snelle hartslag. Als u deze symptomen opmerkt, moet u uw hond zo snel mogelijk naar de dierenarts brengen.

Epilepsie: Epilepsie is een hersenaandoening die periodieke aanvallen en convulsies veroorzaakt. Uw dierenarts zal moeten weten hoe ernstig de aanvallen zijn en hoe vaak ze voorkomen om te bepalen welke medicatie eventueel moet worden voorgeschreven.

Hypothyreoïdie: dit is een aandoening van de schildklier waarvan wordt gedacht dat het aandoeningen veroorzaakt zoals epilepsie, haaruitval, obesitas, lethargie, donkere vlekken op de huid en andere huidaandoeningen. Het wordt behandeld met medicijnen en een dieet.

Hemangiosarcoom: dit is een zeer gevaarlijke vorm van kanker die ontstaat in het slijmvlies van bloedvaten en milt. Het komt het meest voor bij honden van middelbare leeftijd en oudere honden.

Osteosarcoom: Osteosarcoom is een kwaadaardige botkanker die veel voorkomt bij grote en gigantische rassen.

Leven met een Golden retriever

Golden Retrievers zijn gemaakt voor actie en houden van ravotten in de buitenlucht. Als u van wandelen of joggen houdt, gaat uw Golden graag met u mee. En als je zin hebt om een balletje te gooien in de achtertuin, gaan ze graag met je mee; trouw aan hun naam, Goldens houden van apporteren.

Als u ze twee keer per dag 20-30 minuten intensief traint, blijft uw hond rustig als hij weer binnen is. Het verminderen van de duur van de activiteit kan echter leiden tot gedragsproblemen.

Net als andere retrieverrassen zijn Goldens van nature “mondig”, en ze zijn het gelukkigst als ze iets in hun mond hebben: een bal, een knuffel, een krant of het beste van alles, een stinkende sok.

Je moet extra voorzichtig zijn als je een Golden puppy opvoedt. Deze honden groeien zeer snel tussen de leeftijd van vier en zeven maanden, waardoor ze vatbaar zijn voor botaandoeningen. Laat uw Golden puppy niet rennen en spelen op zeer harde oppervlakken zoals bestrating totdat hij minstens twee jaar oud is en zijn gewrichten volledig gevormd zijn. Normaal spelen op gras is prima, net als de behendigheidslessen voor puppy’s.

Zoek ook een stevige goeie hondenmand voor je golden retriever.

Voeding

Aanbevolen dagelijkse hoeveelheid: 2 tot 3 kopjes droogvoer van hoge kwaliteit per dag, verdeeld over twee maaltijden.

OPMERKING: Hoeveel uw volwassen hond eet, hangt af van zijn grootte, leeftijd, bouw, stofwisseling en activiteitenniveau. Honden zijn individuen, net als mensen, en ze hebben niet allemaal dezelfde hoeveelheid voedsel nodig. Het is bijna vanzelfsprekend dat een zeer actieve hond meer nodig heeft dan een hond op de bank. De kwaliteit van het hondenvoer dat u koopt, maakt ook een verschil – hoe beter het hondenvoer, hoe meer het uw hond voedt.

Houd je Golden in goede conditie door zijn eten af te meten en hem twee keer per dag te voeren in plaats van altijd eten uit te stallen. Als je niet zeker weet of hij te zwaar is, pas dan om te beginnen al eens deze praktijktest toe:

Hoe weet je of je golden retriever te zwaar is?

Kijk eerst naar hem. Je zou een taille moeten kunnen zien. Leg dan je handen op zijn rug, duimen langs de ruggengraat, met de vingers naar beneden gespreid. Je zou zijn ribben moeten kunnen voelen maar niet zien zonder hard te moeten drukken. Als je dat niet kunt, heeft hij minder voedsel en meer beweging nodig.

Je moet extra voorzichtig zijn als je een golden puppy opvoedt. Deze honden groeien zeer snel tussen de leeftijd van vier en zeven maanden, waardoor ze vatbaar zijn voor botaandoeningen. Ze doen het goed op een hoogwaardig, caloriearm dieet dat ervoor zorgt dat ze niet te snel groeien.

Voor meer informatie over het voeren van uw Golden, zie onze richtlijnen voor het kopen van het juiste voer, het voeren van uw puppy en het voeren van uw volwassen hond.

Vachtkleur en verzorging

Golden retrievers hebben een dichte, waterafstotende bovenvacht met een dikke ondervacht. Sommige jassen zijn golvend, andere zijn recht. De pelsveren op de achterkant van de voorpoten en op het onderlichaam, met zwaardere bevedering op de borst, achterkant van de dijen en staart.

Golden retrievers zijn er in alle tinten goud, van licht tot donker goud. In principe bestaat een volledig witte golden retriever niet, ze zouden in principe altijd minstens een romige kleur hebben.

Golden Retrievers verharen matig in de winter en zomer, en zwaar in de lente en herfst. Als je met een Golden leeft, moet je je aanpassen aan een bepaalde hoeveelheid hondenhaar in je huis en op je kleding. Het is gewoon onvermijdelijk.

De dikke vacht van de Golden betekent dat die wel wat verzorging nodig heeft. Frequent poetsen wordt aanbevolen om klitten te voorkomen, èèn keer per week is het absolute minimum. Je Golden heeft ook minstens één keer per maand een bad nodig, vaak vaker, om hem er schoon uit te laten zien en ruiken.

Poets de tanden van je Golden minstens twee of drie keer per week om de opbouw van tandsteen en de bacteriën te verwijderen. Dagelijks poetsen is nog beter als je tandvleesaandoeningen en een slechte adem wilt voorkomen.

Knip de nagels een of twee keer per maand af als uw hond ze niet op natuurlijke wijze verslijt. Als je ze op de vloer hoort klikken, zijn ze te lang. Korte, netjes getrimde nagels houden de voeten in goede conditie.

Omgevouwen oren creëren een warme, donkere omgeving waar bacteriën of schimmels gemakkelijk in groeien. Rassen die ze hebben, zoals de Golden, zijn vatbaar voor oorinfecties. Zijn oren moeten wekelijks worden gecontroleerd op roodheid of een slechte geur, wat kan wijzen op een infectie. Controleer ze ook elke keer als hij nat wordt. Wanneer u de oren van uw hond controleert, veeg ze dan schoon met een watje dat is bevochtigd met een zachte, pH-gebalanceerde oorreiniger om infecties te helpen voorkomen. Steek niets in de gehoorgang; maak enkel het buitenoor schoon.

Begin uw golden eraan te wennen dat hij geborsteld en onderzocht wordt als hij een puppy is. Behandel zijn poten vaak – honden zijn gevoelig aan hun poten – en kijk in zijn mond. Maak van het verzorgen een positieve ervaring vol lof en beloningen, en je legt de basis voor gemakkelijke veterinaire onderzoeken en andere handelingen als hij volwassen is.

Controleer tijdens het verzorgen op zweren, huiduitslag of tekenen van infectie zoals roodheid, gevoeligheid of ontsteking op de huid, in de neus, mond en ogen, en op de voeten. Ogen moeten helder zijn, zonder roodheid of afscheiding. Uw zorgvuldige wekelijkse examen zal u helpen mogelijke gezondheidsproblemen vroeg op te sporen.

Hoe gaat een golden om met kinderen en andere huisdieren?

De beminnelijke golden retriever heeft geen last van het lawaai en de commotie van kinderen – hij vindt het net zalig. Hij is echter een grote, sterke hond en hij kan gemakkelijk een klein kind per ongeluk omver gooien.

Zoals bij elk ras, moet je kinderen altijd leren hoe ze honden moeten benaderen en aanraken, en altijd toezicht houden op alle interacties tussen honden en jonge kinderen om bijten of oor- of staarttrekken van beide partijen te voorkomen. Leer uw kind om nooit een hond te benaderen terwijl die eet of slaapt, of om te proberen het voer van de hond weg te nemen. Geen enkele hond, hoe vriendelijk ook, mag ooit zonder toezicht bij een kind worden achtergelaten.

De golden kan ook zeer gemakkelijk om met andere huisdieren. Hij geniet van het gezelschap van andere honden en kan met de juiste introductie en training worden vertrouwd met katten, konijnen en andere dieren.